بررسی مقایسه ای ویژگیهای شخصیتی نوجوانان پسر بزهکار و عادی در اصفهان

دوره نوجوانی یکی از مراحل بسیار حساس، بحرانی و مسیله آفرین در فرایند رشد انسان است. تلاش برای ابراز وجود و یافتن هویتی مستقل، ناکافی بودن تجارب و محدودیت آگاهی، موجب می شوند تا نوجوانی که در حال دگرگونی عمیق شخصیتی است، به مشکلات شناخته و ناشناخته خویش، واکنش های گوناگونی نشان دهد.

یکی از این واکنش ها، بزهکاری است. شاید بتوان گفت که بزهکاری، راه حلی است که نوجوان، آن را به عنوان اعتراض علیه وضعیت موجود و آیندهٔ غیر قابل قبول و ملال انگیز خویش، به کار می برد. شدت رفتارهای بزهکارانهٔ نوجوان، ممکن است به حدی باشد که در فعالیت های روزمره و مهارت های سازگارانه او، تداخل ایجاد کرده و نقش تخریبی عمده ای در عملکرد اجتماعی، تحصیلی و شغلی او داشته باشد.