در قسمتی از کتاب
مسلخ روح
می‌خوانیم:
خنده‌ی وحشتناکی سر داد که مو به تن من سیخ شد و در حالی که با نفرت و نیرنگ به چشمانم خیره بود. آهسته آهسته به پیش آمد...
وحشت زده بودم. نمی‌دانستم باید چکار بکنم. نه راه پس داشتم و نه راه پیش، ناامیدانه از «هیچ»، تقاضای یاری داشتم. با کمک دست‌هایم خودم را عقب عقب کشیدم. می‌دانستم که گریختن از دست او ممکن نیست. در انتظار رسیدن معجزه، عقب‌تر و عقب‌تر می‌رفتم. در این میان ناگهان احساس کردم دستم در میان توده‌ای نرم و چندش ناک فرو رفت...
برگشتم...
دیدم هم‌چنان که در خون حلزون شناورم. دستم جسد نرم حلزون را له کرده و در میان آن گیر افتاده.
رعشه‌ای من را فراگرفت. پی در پی عق میزدم و با ناامیدی می‌کوشیدم تا دستم را از درون آن توده‌ی چسبنده و خونی آزاد کنم...
در این هیاهو ناگهان صدای خرچ خرچی را در بیخ گوشم حس کردم. آبی لزج روی پوستم لغزید و از لابلای ریش‌هایم چکید...
با تردید و دلهره سرم را چرخاندم...
برای شما کتاب دیگری آماده کرده ایم به نام کتاب تنگنای مهر پیشنهاد می کنیم همین حالا این کتاب رو دانلود و مطالعه کنید.