داروهای ضد صرع

داروهای ضد صرع

در سالهای اخیر داروهای جدیدی به لیست داروهای ضد صرع (ضد تشنج) افزوده شده است.
گروه دارو و درمان گوپی
1399/2/12
0 نظر

در سالهای اخیر داروهای جدیدی به لیست داروهای ضد صرع (ضد تشنج) افزوده شده است. این داروهای جدید از تعدیل داروهای قدیمی و فرمولاسیون یا از تأثیر روی میزان تحریک و مهار نوروترانسمیترهای اصلی که در پاتوژنز تشنج درگیر می باشند، به وجود آمده اند. GABA به عنوان یک مهار کننده ی نوروترانسمیتر و گلوتامات به عنوان یک نوروترانسمیتر فعال کننده می باشند.

 

به همین ترتیب نیز بازکننده های کانال های پتاسیم با موفقیت ایجاد شدند.

▪ (AEDs) Anti epileptic Drugs:

تشنج را در 50% بیماران دارای تشنج جزیی و 60 تا 70 درصد بیماران دارای تشنج generalکنترل می کند. 20% بیماران هنوز مقاوم به درمان هستند و نیاز فوری به ایجاد AEDs جدید را نشان می دهد. با توجه به اینکه AEDs طیف وسیعی از بیماری ها را پوشش می دهد مانند تشنج متعاقب عوامل مادرزادی یا اختلالات مغزی اکتسابی، اختلالات رفتاری و روان تناقضی و اخیراً دردهای نوروپاتیک باعث شده تا داروهای AEDs جالب توجه شوند.

● داروهای ضد صرع کلاسیک:

▪ مهارکننده های کانال سدیم وابسته به ولتاژ:

1) Phosphenytoin

پیش داروی Prodrug فنی تویین است. عوارض آن: نیستاگموس، گیجی، سردرد، آتاکسی می باشد.

2) Oxcarbazepine

ـ متابولیت فعال آن از مشتقات 10- مونوهیدروکسی (MHO) است.

ـ توسط UDP-glucuronosyl transferase ، گلوکورونیده شده.

ـ آنزیم Cyp3A را القا می کند و هیپوناترمی آن از کاربامازپین بیشتر است.

3) Lamotrigine

ـ در بچه هایی که 1 تا 24ماه دارند و مبتلا به صرع هستند استفاده می شود.

ـ اثر ضد دپرسیون دارد و در اختلالات bipolar هم استفاده می شود.

ـ در دردهای نوروپاتی در بیماران ایدزی هم مؤثر است.

4) Zonisamide

با مهار کانال سدیم عمل می کند و همچنین روی کانال های کلسیمی Type-T اثر دارد. کربونیک انیدراز را به میزان ضعیف مهار می کند. روی GABA هیچ اثری ندارد.

جذب آن سریع است و پروتیین بایندینگ آن 40 تا 60 درصد است. حذف آن از طریق کلیه است و قسمتی هم توسط Cyp450 متابولیزه می شود (Cyp3A4)

عوارض آن شامل:

ـ سردرد،

ـ تهوع،

ـ گیجی

5) Topiramate

مکانیسم عمل آن احتمالاً به مسدود کردن کانال های وابسته به ولتاژن سدیم مربوط می شود. همچنین به نظر می رسد اثر مهاری گابا GABA را تقویت می کند و این کار را با اثر بر محلی متفاوت از محل های بنزودیازپین یا باربیتورات انجام می دهد. همچنین اثر تحریکی کینات برگیرنده های AMPA را تضعیف می کند.

ـ در درمان صرع بچه ها و بزرگسالان استفاده می شود.

ـ در درمان Bipolar و میگرن هم استفاده می شود.

ـ عوارض آن شامل: سردرد، گیجی، کاهش وزن، تهوع و اسهال می باشد.

▪ مهارکننده گیرنده NMDA:

Felbamate
در درمان صرع صرع پارشیال همراه یا بدون تشنج ژنرالیزه به صورت منوتراپی استفاده می شود دو راه متابولیسم دارد 1 راه اکسیداتیو 2 راه هیدرولیتیک که نتیجه ی آن منوکرباموییل فلبامات است بدون تغییر مقدار قابل توجهی از آن از طریق ادرار دفع می شود عوارض آن آنمی و هپاتوتوکیسیسته است که در اثر کاهش فعالیت آلدییددزیدروژناز است 9642 مهار کننده های GABA 1 Thiagabine اساس پیدایش این دارو از acid nipecotic است که این مولکول توانایی کاهش باز جذب GABA را دارد ولی این فعالیت در invivo اتفاق نمی افتد زیرا نمی تواند از BBB سد خونی مغزی عبور کند به همین منظور زنجیره های آلیفاتیک روی آن سوار کردند تا مولکول لیپوفیل شود و نتیجه ی آن به وجود آمدن th agabine است که توانایی مهار بازجذب GABA را دارد هیچ اثری روی دوپامین و نورآدرنالین ندارد قدرت انحلال آن بالا است و توسط Cyp3A4 اکسیدشده و غیر فعال می شود و توسط ادرار دفع می گردد هیچ اثری روی غلظت حالت ثابت کاربامازپین ویگاباترین فنی تویین ندارد پروتیین بایندینگ pr B آن بالا است کلیرانس توسط کاربامازپین و فنی تویین و فنوباربیتال 50 افزایش می یابد فارماکوکینتیک آن به سن مربوط نمی شود عوارض آن شامل ـ تومور ـ گیجی ـ دپرسیون نتایج بررسی ها نشان داده که در کنترل مانیا و اسکیزوفرنی و همچنین در پروفیلاکسی میگرن استفاده می شود 2 Vigabatrin مکانیسم این دارو به عنوان مهار کننده ی برگشت ناپذیر GABA آمینوترانسفراز GABA T است و مهار کننده های برداشت GABA می باشد به سرعت جذب شده خیلی کم به پروتیین های پلاسما متصل می شود و کلیه ی نقش اصلی را در دفع دارو به عهده دارد در صرع پارشیال بزرگسالان و بچه ها استفاده شده و همچنین در اسپاسم بچه ها استفاده می شود 3 Gabapentin ـ یک اسید آمینه ی آنالوگ GABA است به نظر می رسد که برگیرنده های گابا عمل نمی کند با این حال ممکن است تغییراتی در متابولیسم گابا رهاسازی غیر سیناپسی آن یا برداشت مجدد به وسیله ی انتقال دهنده گابا ایجاد کند ـ برای بچه های بالای 12 سال استفاده می شود و معمولا درمان با این دارو به صورت منوتراپی است در صرع پارشیال اثر دارد ـ کارآمدی آن در دوزهای بالا کاهش پیدا کرده حذف آن فقط از طریق کلیه است می توان به عنوان پروفیلاکسی در درمان میگرن هم استفاده کرد داروهای جدید 9642 مهار کننده کانال کلسیم A WD 131 138 در فاز I کلینیکی می باشد طیف اثر آن گسترده است و قدرت potency آن روی اضطراب بالا است مکانیسم آن هنوز مشخص نشده که روی کدام زیر گروه subtype کانال کلسیم اثر دارد همچنین ترشح CRF corticotrophin releasing Factor را در نورون های Locus coeruleus مهار می کند و به این ترتیب روی پتانسیل عمل اثر می گذارد و آن را مهار می کند ـ AWD در مقایسه با بنزودیازپین ها تمایل کمی برای اتصال به GABAA دارد ـ عوارض آن روی CNS است ـ جذب این دارو سریع است و متابولیسم کبدی بالایی دارد 9642 مهارکننده های کانال سدیم 1 Dp VpA Dp16 ـ اساس تهیه ی این دارو بر پایه ی درمان صرع دوران بارداری است این دارو روی صرع کلونیک اثر دارد اما روی صرع absence اثر ندارد ـ از مشتقات والپروییک اسید است جذب خوراکی آن آرام و متابولیسم آن کبدی است ـ عارضه ی عروق قلبی از آن گزارش نشده و تنها عارضه ی گوارشی از آن گزارش شده 2 Remacemide hydrochlorid اثر این دارو به خاطر متابولیت فعالش که روی desy glycinyl می باشد مهم است این فرآورده و متابولیت فعالش تمایل کمی به بلوک رسپتور NMDA دارند و کانال سدیم را سریع بلوک می کنند از این دارو در بیماران پارکینسونی و هانتینگتونی استفاده می شود اثرات تراتوژنیسیته در حیوانات مشاهده نشده و سمیت آن کم است جذب سریع از دستگاه گوارش دارد بعد از گذشت یک ساعت به حداکثر اوج غلظت خود می رسد عمر نیمه ی آن از عمر نیمه ی متابولیتش کمتر است اثر القا کننده ی آ نزیمی دارد عوارض آن گوارشی و CNS است 3 Rufinamide CGP 33 101 از مشتقات تیازول است در فازIII کلینیکی است الف فارماکولوژی ایمنی آن نسبی است در خیلی از انواع صرع مؤ ثر است ب مکانیسم اثر تداخل با مرحله ی مهار کانال سدیم است تداخل مهمی با سیستم های نوروترانسمیتری شامل GABA آدنوزین NMDA و سایت اتصال مونوآمینرژیک و کلینرژیک ندارد از لحاظ سمیت خیلی مطمین است پروتیین بایندینگ آن 34 است مهمترین متابولیت آن که غیر فعال است از مشتقات کربوکسیلیک اسید C6P472g است از لحاظ سنی نیاز به تعدیل دوز نداریم ج تداخل دارویی کلیرانس rufinamide توسط فنی تویین فنوباربیتال و پیریمدون افزایش پیدا می کند د عوارض ـ سردرد ـ گیجی ـ عفونت های ویروسی است 9642 مهار کننده گیرنده NMDA Harkoseride SPM 927 متعلق به دسته داروهای ضد صرع آمینو اسیدی می باشد مؤ ثر بر status epilepticus است و همچنین اثر حفاظتی بر نورون ها را هم نشان می دهد این ترکیب به سایت کلایسین استریکنین گیرنده ی NMDA تمایل دارد و به این ترتیب اثر خود را می گذارد قدرت اثر این ترکیب بالا است نتایج بررسی های فاز I نشان داده است که این دارو جذب سریع دارد پروتیین بایندینگ آن کمتر از 1 و عمر نیمه ی آن 12 ساعت می باشد این فرآورده و متابولیت های حاصل از متابولیسم آن از طریق کلیه دفع می شود عوارض جانبی آن شامل گیجی سردرد و آتاکسی است 9642 مهارکننده های گیرنده AMPA LY 300 16 4 طیف اثر آن گسترده است و اثر ضد صرعی آن وابسته به دوز است معمولا در صرع مقاوم به فنی تویین به کار می رود اثر ضد پارکینسونی آن روی انسان مورد بررسی قرار نگرفته اما بررسی های حیوانی بیانگر آن است که اثر ضد پارکینسونی آن از L Dopa بیشتر است و دیسیکینزی ناشی از L Dopa را کاهش می دهد قدرت اثر آن از آنالوگش GykI 52466 بیشتر است هیچ تأ ثیری روی گیرنده b a1 آدرنرژیک و همچنین گیرنده های D1و D2 و H2 و CABAA و 5HT2 و رسپتور m ندارد عوارض آن وابسته به دوزاست و شامل آتاکسی خواب آلودگی و کما می باشد نتایج بررسی های حیوانی نشان داده که از طریق N acetylation متابولیزه می شود بررسی های انسانی بیانگر آن است که جذب خوراکی از دستگاه گوارش دارد و پروتیین بایندینگ آن 67 تا 88 درصد می باشد غلظت آن در سرم تحت تأ ثیر میزان استیله شدن و تداخلات پروتیینی با سایر داروها می باشد این دارو آنزیم Cyp3A را مهار می کند و به این ترتیب غلظت پلاسمایی داروهایی که سوبسترای آنزیمی آنها Cyp3A می باشند مانند کاربامازپین را افزایش می دهد 9642 مهارکننده کانال کلسیم و سدیم NW 1015 این دارو همچنین ممکن است ترشح گلوتامات و MAOB را مهار کند قدرت اثر آن مشابه AEDs کلاسیک می باشد جذب خوراکی آن سریع است عمرنیمه ی آن 21 تا 23 ساعت دارد این دارو هیچ اثر القایی یا مهارکنندگی روی ایزوآنزیمهای CYP ندارد و هیچ تأ ثیری روی متابولیسم سایر داروهای AED ندارد 9642 آگونیست کانال پتاسیم Retigabine D 231 29 فعالیت ضد تشنج آن قوی و در طیف گسترده یی است فعالیت آن از طریق افزایش پتاسیم در سلول های نورونی است در فاز III کلینیکی است در بحران های صرعی کاربرد دارد تنها دارویی است که روی افزایش فعالیت اثر گذاشته و آن را فرو می نشاند و از طریق کاهش غلظت Mg2 این کار را انجام می دهد مکانیسم عمل از طریق القا فعالیت پتاسیم در نورون کورتیکال می باشد 9642 داروهای بدون مکانیسم 1 NPS 1776 از مشتقات Levetivacetam است آمید آلیفاتیک است طیف اثر آن وسیع که قابل مقایسه با والپروییک اسید است روی صرع تونیک کلونیک و همچنین روی علایم رفتاری صرع نیز مؤ ثر می باشد مکانیسم آن هنوز شناخته نشده جذب خوراکی آن سریع است عمرنیمه ی آن 5 2 ساعت می باشد روی متابولیسم کبدی هیچ دارویی اثر نمی گذارد و هیچ عوارض و تداخل قابل توجهی روی سایر داروها ندارد 2 Preagbalin CI 1006 آنالوگ GABA می باشد و potency آن در مقایسه با سایر AEDs بالا است عمرنیمه ی آن 6 ساعت است و متابولیت قابل توجهی در بدن انسان ندارد و 98 از مقدار جذب شده ی آن به صورت دست نخورده از طریق ادرار دفع می شود از آنجا که به پروتیین پلاسمایی باند نمی شود و متابولیزه نیز نمی گردد روی غلظت پلاسمایی سایر داروهای AED اثری ندارد در فاز I مطالعاتی قرار دارد 3 Levetivacetam ucb Lo59 آنالوگ پیراستام است مکانیسم آن هنوز شناخته نشده و فکر می کنند یا مکانیسم هایی که برای داروهای ضد صرع به طور روتین گفته شده فرق می کند در صرع پارشیال بزرگسالان استفاده می شود فراهمی زیستی آن تحت تأ ثیر غذا نیست اتصال پروتیینی Pr B آن زیاد نیست و راه متابولیسم آن ربطی به CYP450 ندارد مهم ترین تداخلات آن با داروهای OCP دیگوکسین و وارفارین است لیگاند رسپتور نوروپپتید و هدفهای جدید خاتمه ی اثر نوروپپتیدها وابسته به نوروترانسمیتر درگیر مهاری یا تحریکی است و به طور مستقیم تضعیفی یا تحریکی است این نوروپپتیدها باعث افزایش گاباارژیک و مهار اثر تحریکی گلوتاماترژیک ممکن است ملاحظه شود نوروپپتیدها به عنوان ضد صرع ملاحظه می شوند مقدارکمی از نوروترانسمیترها در مدل های حمله یی مختلف قدرت بالقوه دارند و ممکن است به عنوان هدف برای داروهای جدید ضد صرع به کار گرفته شوند مانند somatostatin نوروپپتیدY galanin رسپتور نوروپپتیدها از خانواده G Pr هستند که در هیپوکمپ واقع شده در پیش سیناپس یا پس سیناپس فعالیت رسپتور نوروپپتید رها ساختن گلوتامات از انتهای پیش سیناپسی یا هیپرپلاریزیشن انتهای پس سیناپسی را بلوک می کند در نتیجه مکانیسم های صرع را تضعیف می کند رسپتورهای نوروپپتید Y و SRIF و گالانین ناهمگون هستند اثر ضد تشنج نوروپپتید ها روی ساب تایپ رسپتور اختصاصی است فعالیت مختلف ساب تایپ ها ممکن است اثر مخالف روی حمله ها داشته باشد هنگامی که فعالیت آنها روی رسپتور Y2 یا Y5 است فعالیت NPY ضد تشنج است تحریک رسپتور Y1 در هیپوکمپ ممکن است اثر Proconvunlsant داشته باشد تضعیف حمله ها به وسیله ی گالانین از طریق رسپتور GAL1 و GAL2 می باشد قابل ذکر است نوروپپتید طبیعی نمی تواند به عنوان ضد صرع استفاده شود
دکتر آمنه عامری
هفته نامه پزشکی امروز www pezeshkyemrooz ir

نظرات کاربران پیرامون این مطلب

انصراف از پاسخ به کاربر