بررسی اثر سیر بر آزمون های انعقادی

● سابقه و هدف:

در مورد خواص ضد انعقادی سیر گزارش های متعددی وجود دارد. در رابطه با مصرف همزمان آن با وارفارین و داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی نیز هشدارهایی داده شده است. در این تحقیق سعی شده تاثیر سیر بر آزمون های انعقادی بررسی گردد تا در صورت اثبات تاثیر سوء بر روند انعقاد، بتوان خصوصا بیماران با مشکلات انعقادی را در مورد چگونگی مصرف سیر، بهتر راهنمایی نمود.

● مواد و روش ها:

پژوهش به روش کارآزمایی تجربی از نوع مداخله ای روی 50 دانشجوی داوطلب که بر مبنای بررسی پرسشنامه ای انتخاب شده بودند، صورت گرفت و قبل و بعد از خوردن سیر، آزمون های انعقادی شامل زمان سیلان- زمان انعقاد- زمان پروترمبین- زمان ترومبوپلاستین نسبی (Partial-Thromboplastin Time=PTT)- تجمع لخته و شمارش پلاکت ها برای آنها انجام شد. سپس با بهره جویی از نرم افزار SPSS و آزمون t، میانگین نتایج در دو مرحله آزمایش با هم مقایسه و معنی دار بودن اختلافات بررسی شد.

● یافته ها:

نتایج بررسی روی 30 دانشجوی دختر و 20 دانشجوی پسر با میانگین سنی 21.7 سال نشان داد مصرف خوراکی سیر بر آزمایش های زمان انعقاد- زمان پروترمبین- شمارش پلاکت ها و تجمع لخته تأثیر مهمی ندارد. (p>0.05) اما PTT بعد از خوردن سیر به طور معنی داری افزایش یافت (در مقایسه نمونه های 24 ساعت بعد از غذای فاقد سیر و حاوی سیر P=0.001 و در نمونه های 4 ساعته P=0.012) در مورد زمان سیلان نیز اختلاف معنی داری به صورت افزایش این زمان، 24 ساعت بعد از مصرف سیر دیده شد (P=0.027) ضمنا اختلاف معنی داری بین زنان و مردان در مورد آزمون های فوق وجود نداشت.

● استنتاج:

پس از خوردن سیر PTT و زمان سیلان به نحو معنی داری افزایش یافت که در نمونه های 24 ساعت بعد از خوردن سیر مشخص تر بود. این نتایج گزارش برخی از محققین در رابطه با مهار فعالیت پلاکتی توسط سیر را تایید می کند و مشخص می نماید که خوردن این گیاه بر روند آزمایش PTT نیز تاثیر سوء می گذارد.