بررسی تأ;ثیر کاتیون آلومینیوم و نوع پلیمر آنیونی در رهش پروپرانولول هیدروکلرید از ماتریکس ها

پروپرانولول هیدروکلرید به عنوان مسدودکننده گیرنده های بتا آدرنرژیک در درمان انواع بیماری های قلبی ـ عروقی از قبیل هیپرتانسیون، آنژین صدری انواع آریتمی های قلبی و سکته قلبی کاربرد وسیع دارد. به علت کوتاهی نیمه عمر بیولوژیک آن در انسان، تعداد تجویز روزانه این دارو بسته به نوع بیماری و نیاز بیمار از دو تا چهار بار می باشد. از این رو تحقیقات وسیعی جهت کاهش تعداد دفعات تجویز پروپرانولول هیدروکلرید از طریق فرمولاسیون آن به صورت سامانه های آهسته رهش صورت گرفته است. به عنوان مثال میکروسفرها، گویچه ها، ماتریکس های تهیه شده با انواع پایه ها و پلتها برای کنترل رهش پروپرانولول هیدروکلرید گزارش شده است که گویچه ها و اسفروییدهای آن در بازارهای دارویی خارجی وجود دارد. استفاده از مخلوط یک کاتیون معدنی چند ظرفیتی با یک ماکروملکول پلی آنیونی (سدیم کربوکسی متیل سلولز، تراگاکانت و سدیم آلژینات) به عنوان پایه ماتریکس یکی از روش های نوین طولانی سازی رهش این دارو به شمار می رود که توسط تیم تحقیقاتی فارماسیوتیکس این دانشکده ابداع گردیده است. به موجب این روش پس از قرار گرفتن ماتریکس در محیط انحلال، کاتیون با پلیمر آنیونی تشکیل پل عرضی می دهد و ژل نسبتاً سفتی در بدنه ماتریکس ایجاد می کند که موجب طولانی شدن رهش دارو می شود.