لپتین عملکرد حافظه فضایی را بهبود می بخشد

هیپوکمپ در اکتساب حافظه فضایی و حافظه فضایی جوندگان نقش مهم و اساسی دارد. آسیب هیپوکمپ باعث نقصان حافظه می شود، اما از آنجایی که آسیب هیپوکمپ بر حافظه ای که از قبل تشکیل شده است اثری ندارد، می تواند به عنوان یک منبع ذخیره موقتی برای اطلاعات به خصوص اطلاعات فضایی باشد که متعاقباً در نواحی قشری دیگر رمزگذاری می شوند. لپتین به طور مرکزی در تنظیم وزن بدن و هومیوستاز انرژی از طریق تأثیر روی هسته های مخصوص هیپوتالاموسی نقش دارد. این هورمون محصول ژن چاقی است و به طور عمده توسط بافت چربی سفید سنتز می شود. سلول های چربی لپتین را به داخل خون ترشح می کنند. لپتین وقتی در عروق مغزی جریان می یابد، توسط ناقل هایش از سد خونی ـ مغز می گذرد و به مایع بین بافتی مغز وارد می شود.

لپتین اعمال خود را از طریق گیرنده هایی که اساساً در هسته های هیپوتالاموسی قرار دارند، انجام می دهد. اگر چه، گیرنده های لپتین در سراسر مغز از جمله در هیپوکمپ وجود دارند. واکنش های ایمنی برای گیرنده های لپتین در هسته های مختلف هیپوتالاموس از جمله هیپوتالاموس جانبی و نیز در هیپوکمپ مخصوصاً شکنج دندانه ای و ناحیه CA1 مشاهده شده است.