واژن جایگاه مناسبی برای دارورسانی بوده زیرا سطح آن بزرگ و غنی از ذخایر خونی می باشد. علاوه بر این، تماس طولانی مدت یک سیستم دارورسانی با موکوس واژینال ممکنست سریع تر از سایر جایگاه های جذب مانند رکتوم و یا موکوس روده به محل اثر برسد. پروژسترون از جمله هورمون هایی است که از جسم زرد تخمدان ترشح می شود و در دوران حاملگی نیز به مقدار زیادی توسط جفت ترشح می شود. هورمون پروژسترون، در درمان زنانی که مشکل حامله شدن دارند و نیز در زنانی که درجه حرارت basal آنها آهسته بالا می آید به کار می رود. پروژسترون به صورت خوراکی و تزریقی به عنوان داروی ضدبارداری استفاده می شود. تقریباً تمامی پروژسترون مصرف شده از راه خوراکی، در اولین عبور از کبد متابولیزه شده و نیمه عمر کوتاه و در حد چند دقیقه دارد و عوارض جانبی آن افزایش فشارخون و کاهش HDL خون می باشد. در حالی که بیماران ژل های واژینال را بهتر از سایر اشکال دارویی متداول مانند اوول ها و پمادها تحمل می نمایند. تجویز پروژسترون از راه واژینال دارای مزایای بسیاری در مقایسه با سایر راه هاست.
بررسی تأ ثیر عوامل مؤ ثر و بهینه سازی فرمولاسیون ژل واژینال پروژسترون barresie tasire avamel moaser pdf 213 KB application pdf
میترا جلوه گری شیرزاد آزرمی محمدرضا سیاهی محمد مجیدی
مجله دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبر 1610 ز www pharm sci tbzmed ac ir