ارزیابی فیزیکوشیمیایی و بالینی قرص کلسیم استات

نارسایی مزمن کلیه با از بین رفتن پیشرونده و برگشت ناپذیر عملکرد کلیه ها مشخص می شود. کلیه ها دارای توانایی به دست آوردن مجدد عملکرد خود پس از آسیب حاد هستند. در مقابل، آن دسته از آسیب های کلیوی که به مدت طولانی تری ادامه یابند غالباً به تخریب پیشرونده و غیرقابل برگشت نفرون ها منجر می شود. از جمله اختلالات شایع در

نارسایی مزمن کلیوی می توان به مواردی نظیر اختلال آب و الکترولیت ها (هیپرفسفاتمی، هیپوکلسمی، هیپروهیپوناترمی،

هیپروهیپوکالمی)، اختلالات غدد و متابولیسم، اختلالات گوارشی، اختلالات عصبی ـ ماهیچه ای، اختلالات خونی و سیستم ایمنی و اختلالات پوستی اشاره نمود. در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی، ناتوانی کلیه ها در دفع فسفر که ناشی از کاهش سرعت فیلتراسیون گلومرولی و یا افزایش بازجذب توبولی فسفر است، علت اصلی هیپرفسفاتمی محسوب می شود. احتباس فسفات و کمبود فعالیت 1 ـ آلفاهیدروکسیلاز در کلیه آسیب دیده به کاهش فعال ترین نوع ویتامین D و هیپرپاراتیروییدی ثانویه، هیپوکلسمی و تتانی منجر می شود.