بررسی رابطه بین بیماریهای پریودنتال و تنفس دهانی

● زمینه و هدف:

برخی مطالعات نشان دهنده ارتباط و تشدید وضعیت بیماری پریودنتال در افراد دارای تنفس دهانی است به همین جهت هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین بیماریهای پریودنتال و تنفس دهانی می باشد.

● روش بررسی:

این مطالعه به صورت همگروهی تاریخی بر روی نود نفر (45 نفر در هر گروه) با روش مشاهده و معاینه کلینیکی دهانی انجام شد. نمونه ها از میان افراد 20-35 ساله مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ودرمانگاههای دندانپزشکی شهر اصفهان انتخاب شدند. گروه مواجهه یافته (دارای تنفس دهانی) شامل افرادی بود که داشتن کام گنبدی شکل و نرسیدن لبها به یکدیگر در حال استراحت با استفاده از سه روش معاینه در مورد آنها تأ;یید شده بود. افراد علاقه مندی که در هر سه روش معاینه دارای تنفس دهانی بودند وارد مطالعه شدند. گروه غیر مواجهه یافته شامل افرادی بود که از راه بینی و به صورت طبیعی نفس می کشیدند. شاخص بهداشت دهان همه افراد با تعیین میزان رنگ گرفتگی دندانها بعد از جویدن قرصهای آشکارکننده مشخص شد. شاخص لثه ای افراد در نواحی قدامی و خلفی تعیین و با استفاده از آزمون Man-Whitney مقایسه گردید.

● یافته ها:

در ناحیه قدام دهان افراد مواجهه یافته، نمره یک شاخص لثه ای در پنج نفر معادل 1/11%، نمره دو و در 36 نفر برابر80% و نمره سه در چهار نفر برابر9/8% مشاهده گردید. در گروه غیر مواجهه یافته نیز، پنج نفر برابر1/11% دارای شاخص صفر، 32 نفر معادل 1/71% دارای شاخص یک و هشت نفر برابر8/17% دارای شاخص دو بودند. استفاده از آزمون Man-Whitney تفاوت موجود بین دو گروه را از نظر آماری معنی دار نشان داد.(001/0< P)

● نتیجه گیری:

تنفس دهانی به عنوان یکی از عوامل موضعی مستعدکننده بیماریهای لثه در دهان محسوب می شود. اگر چه به نظر می رسد این تأ;ثیر فقط در ناحیه قدامی می باشد.