استفاده
از اینترنت الزام سنی ندارد و بسیاری از نوجوانان در دسترسی به آن
محدودیتی ندارند. این نوجوانان در معرض تغییرات متعددی هستند كه هم فیزیكی و
هم عاطفی است و عموماً در دوره بسیار كمرویی قرار داشته اند بویژه هنگامی
كه آنان می خواهندبا سایران ارتباط برقرار كنند. لذا این خجالتی بودن عاملی
است كه نوجوانان را مستعد كمرویی و زمینه را برای اعتیاد آنان به اینترنت
فراهم می كند.
در
تلاش برای یافتن رابطه میان كمرویی و اعتیاد به اینترنت، با استفاده از
روش پیمایشی در مدارس دوره متوسطه كشور هنگ كنگ پژوهشی اجرا شد. پس از آن
كه پرسش نامه ها تحلیل و مشخص شد كه در مدارس دوره راهنمایی رابطه مهمی
میان كمرویی و اعتیاد به اینترنت وجود دارد طوری كه دانش آموزانی كه كمروتر
بودند بیشتر به اینترنت معتاد بودند.
این
وضع برای دانش آموزان مدارس متوسطه وجود نداشت. هرچند درباره این دسته از
دانش آموزان نیز به نظر می رسد كه میان میزان زمانی كه آنها به اینترنت می
پردازند و اعتیاد آنان به اینترنت رابطه وجود دارد. برای
بررسی این سؤال كه آیا كمرویی بر اعتیاد به اینترنت تأثیرگذار است باید در
ابتدا مشخص شود كه منظور از اعتیاد به اینترنت چیست و چگونه می توان
اعتیاد به اینترنت و كمرویی را ارزیابی كرد. دكتر كی سی یونگ تعریف خوبی
درباره اعتیاد به اینترنت داده است كه در اكثر تحقیقات از آن استفاده شده
است.
یونگ
(۲۰۰۴) براین باور است اعتیاد به اینترنت (IA) شامل اختصاص بیش از حد زمان
یا تمایل به گذراندن وقت جهت شركت در فعالیت های متعدد رایانه ای و
اینترنتی است كه شامل این موارد است:
۱) ارتباط موقت، استفاده از اتاق های گفت وگو یا برنامه های گفت وگو
۲) بازی های اینترنتی ، انجام بازی های ویدیویی رایانه ای یا اینترنتی
۳) استفاده بیش از حد از اطلاعات، جست و جو و جمع آوری داده
۴) اعتیاد به اینترنت، استفاده از رایانه برای بازی
بعد
دیگر موضوع مورد بررسی مسأله كمرویی است. كمرویی می تواند به عنوان رفتار و
ارتباط با مشكل در موقعیت های اجتماعی تعریف شود. كمرویی یك ویژگی است كه
تقریباً در ۴۰ درصد از افراد دیده می شود. احتمالاً زنان بیشتر تجربه
كمرویی داشته اند. برخی پژوهشگران درصدد این هستند تا كمرویی را به عنوان
مشخصه های یك شخصیت «متمایز » كه می تواند منجر به طیفی از مشكلات اجتماعی
شود بیان كنند.
تسایی
و لینز (۲۰۰۳) در مقاله «اعتیاد به اینترنت نوجوانان در تایوان: یك مطالعه
به روش مصاحبه ای »، به دنبال برخی از تحقیقاتی كه قبلاً با استفاده از
مقیاس یونگ بر روی شماری از دانش آموزان ۱۶ و ۱۷ساله تایوانی انجام شده ،
داشتن اعتیاد به اینترنت را مورد شك قرار داده اند. تسایی ولینز با شماری
از دانش آموزان مصاحبه كرده و دریافتند كه به نظر می رسد در باره میزان
زمانی كه افراد با رایانه كار می كنند مشكل وجود دارد.
یوهانسون
و همكارانش (،۲۰۰۴ ص ۲۲۸) نیز عنوان كرده اند تمام مطالعاتی كه دراین باره
در فنلاند انجام شده نشان می دهد اعتیاد به اینترنت در ۸ تا ۱۰ درصد از
آنهایی كه مورد مطالعه قرارگرفته اند شایع است. هر دو تحقیق فوق الزامات
اعتیاد اینترنتی را مورد بحث قرار می دهند اما درباره این كه آیا كمرویی می
تواندبه عنوان عاملی كمكی در گرایش به اعتیاد اینترنتی مطرح باشد سخنی به
میان نمی آوردند. اگرچه مطالعه ای توسط اسكالی، فیلیپز و استیونسن (۲۰۰۲)
انجام گرفته كه در آن كمرویی و اضطراب به عنوان الگوهای پیش بینی كننده
برای استفاده از اینترنت مورد بحث قرار گرفته اند.
تعدادی
از تحقیقات درباره رابطه میان اعتیاد به اینترنت و كمرویی انجام گرفته است
اسكالی و همكارانش (،۲۰۰۲ ص ۵۰۷) تحقیقی را انجام داده اند كه شامل مطالعه
درباره استفاده از اینترنت، مقیاس كم گویی اجتماعی و فهرست ویژگی های
اضطراب است كه توسط ۱۷۷ نفر شركت كننده تكمیل شد. اگرچه این تحقیق نتوانست
نتیجه گیری كند كه كمرویی یك عامل كمكی به اعتیاد به اینترنت است ، اما
آنها به نتایج جالبی دست یافتند.
آنها
دریافتند افرادكمرو و مضطرب بیشتر از كسانی كه این قبیل مشكلات اجتماعی
راندارند از اینترنت استفاده نمی كنند، اما آنها توانستند پیش بینی كنند كه
چه اشخاصی با توجه به زمانی كه به اینترنت اختصاص می دهند می توانند از
سایران جدا بمانند. علاوه براین آنها پیش
بینی كردند افزایش محبوبیت اینترنت و امكانات ارتباطی آن و استفاده های
خارج از اینترنت می تواند برای آنهایی كه مشكلاتی با جنبه های خارج از
اینترنت دارند زیان آور بوده و بویژه موجب انزوای اجتماعی آنهایی شود كه از
سطح كمرویی بالایی برخوردارند . همچنین این نكته حائز اهمیت است. همانگونه
كه درمباحثات یوهانسن و گوتستام (۲۰۰۲ ) نیز ذكر شده، اعتیاد به اینترنت
یك پدیده فرهنگی نیست و سرانجام این كه اگرچه اسكالی ، فیلیپز و استیونسن
كمرویی را به عنوان عاملی كمكی دراستفاده نادرست از اینترنت نشناخته اند،
اما آنها فرضیاتی را تنظیم كردند كه براساس آن كمرویی به استفاده مفرط از
اینترنت برای برقراری ارتباط كمك می كند. همان طور كه اعتیاد به اینترنت
زیادتر می شود، به منزوی شدن و رفتار نابجا ازنظر اجتماعی بیشتر كمك خواهد
كرد.
پرسشنامه
اعتیادبه اینترنت كه توسط دكتر یونگ ارائه شده شامل ۸ سؤال است . اگر
افراد به ۵ سؤال یا بیشتر پاسخ مثبت دهند، این احتمال وجود دارد كه آنها از
اعتیاد به اینترنت رنج می برند. این سؤالها عبارتند از:
۱) آیا شما در رابطه با اینترنت احساس شیفتگی می كنید؟ (درباره فعالیت آنلاین قبلی خود و یا انتظار جلسه بعدی آنلاین شدن فكر كنید)
۲) آیا احساس می كنید به منظور دستیابی به رضایتمندی به افزایش میزان زمان استفاده از اینترنت نیاز دارید؟
۳) آیا شما به طور مكرر تلاش هایی ناموفق برای كنترل، كاهش یا توقف استفاده از اینترنت داشته اید؟
۴) آیا هنگامی كه می خواهید ارتباط خود را با اینترنت قطع كنید احساس بی قراری، بدخلقی، افسردگی یا زودرنجی دارید؟
۵) آیا بیشتر از زمانی كه قصد داشتید، به اینترنت متصل بوده اید؟
۶) آیا به خاطر اینترنت خود را به خطر انداخته اید یا روابط و فرصت های شغلی و آموزشی خود را به خطر انداخته اید؟
۷) آیا به خاطر وجود اعضای خانواده، تراپیست یا دیگران دروغ گفته اید؟
۸) آیا از اینترنت به عنوان راهی برای گریز از مشكلات استفاده می كنید ( به عنوان مثال احساسات ناامیدكننده ، گناه و افسردگی )؟